37. Wydarzenie towarzyskie sezonu

   Wczoraj rano siedząc w toalecie Róża liczyła głośno ewentualny skład ekipy, którą zamiaruje zmontować, aby dostatecznie godnie uczcić swoje czwarte urodziny. Ze wstępnych ustaleń wywnioskowałam, że moja córka ma wizję imprezy godnej Mao Zedonga i zamiaruje zapełnić po brzegi jakiś opuszczony hangar samolotowy. Na moje energiczne protesty i korekty listy obecności, córka moja ze zgrozą stwierdziła, iż JUŻ I TAK zaprosiła ustnie pół przedszkola ( więc ja się muszę teraz tłumaczyć, albo już zacząć wypisywać zaproszenia kursywą, bo do maja się nie wyrobię ).
 Ustalenia utknęły w martwym punkcie, bowiem dziecina strzeliła focha na prośbę o ponowną weryfikację liczby gości. Obmyślam, czy sposobem Róży zawczasu nie zorganizować skarbonki
 "na urodziny" - w tym jednak sęk, że ja (w odróżnieniu od niektórych) wiem, że ta skarbonka sama się nie wypełni. Girlandy z balonów, dekoracje z brabanckich koronek, wykwintne przekąski z belgijskiej czekolady, piętrowy tort, muzyka na żywo, wodzirej, tańczące pudle, karły żonglujące pochodniami i rzeźby z lodu ... to nie są tanie rzeczy. A czas nagli. Na wszelki wypadek Róża opracowuje wstępny szkic listy prezentów. Dorzucę kilka propozycji, które po spieniężeniu powinny pokryć budżet organizacyjny. Chodzi mi po głowie jacht.
Tymczasem zwykły wiosenny czas - wyszło słonko, pingwiny giganty na osiedlu łapią stopa...